Dlaczego nasze włosy nie są takie same?

Hello Sweethearts!

Znowu notka z opóźnieniem, za co bardzo przepraszam, ale tym razem spowodowana była króciutkim wyjazdem, który natchnął mnie do umieszczonych tutaj przemyśleń, więc nie ma tego złego :)
Ostatnie trzy dni spędziłam z Moim Lubym, w najbardziej magicznym mieście jakie znam, mojej wieloletniej architektonicznej miłości - Budapeszcie. Ze względu na to, w Budapeszcie można spotkać ludzi z każdego zakątka świata i każdej kultury,  Mój Luby jest mężczyzną, który uwielbia długie włosy, ja mam na tym punkcie świra, a w dodatku jesteśmy gadułami i obserwatorami, zdarzyło nam się rozmawiać na temat mijanych na ulicach ludzi. Nie jest chyba wielkim zaskoczeniem, że głównie spowodowane było to wyglądem :)
Czytając tak wiele blogów i zaglądając na różne fora, już dawno zauważyłam, że nasze włosy diametralnie się różnią. Zaczynając od najprostszej klasyfikacji, pomijając oczywiście kolor i długość, rozróżniamy włosy proste/kręcone, wczytując się mocniej niektóre z nas doznawały szoku odkrywając jeszcze włosy falowane i różne typy skrętów, włosy cienkie/grube, miękkie/sztywne oraz, że nie wszystko jest takie na jakie wygląda. Przyglądając się kobietom na ulicach zaczęły mnie zastanawiać bardziej podstawowe różnice, te wynikające z tła rasowego.

Skąd wynikają różnice?
Jeśli ktoś nie uważał w szkole na lekcjach, zrobię małą powtórkę.
 

Odmiany rasy ludzkiej:
 
Odmiana biała, zwana europenoidalną cechuje się jasną barwą skóry. Jej przedstawiciele mają twarz na ogół ortognatyczną, wąski wysunięty do przodu nos, dobrze zarysowaną bródkę.
Oczy cechuje duża zmienność barw.
Włosy są koloru jasnego, proste lub faliste o przekroju owalnym. W skórze osadzone są pod kątem, rosną ukośnie. Charakterystyczne dla przedstawicieli odmiany białej jest silne owłosienie tułowia i kończyn oraz obfity zarost u mężczyzn.
Cechy te są przystosowaniem do klimatu z którego się wywodzi odmiana biała.
Jasna pigmentacja charakterystyczna jest dla terenów chłodnych, mglistych, o słabym nasłonecznieniu.
 
Dzieli się na podrasy:
  • ajnowską,
  • celtycką,
  • nordyczną,
  • alpejską,
  • wschodniobałtycką,
  • śródziemnomorską.


przykład urody wschodniobałtyckiej

 Odmiana żółta, inaczej mongoidalna, pierwotnie zamieszkiwała wschodnią Azję i sąsiednie wyspy między innymi Indonezję, Japonię. Ludy w pewnym momencie swojej historii rozpoczęły wędrówkę. Dotarły na północ na tereny Syberii, a następnie przedostały się na kontynent amerykański. Kontynuując swoją wędrówkę wzdłuż wybrzeży Ameryki Północnej dotarły do Ameryki Południowej.     
Odmiana żółta charakteryzuje się żółtawą do żółtobrunatnej barwa skóry.
Włosy są ciemne, sztywne i proste. W przekroju mają kształt okrągły i są osadzone prosto w skórze. Owłosienie ciała jest skąpe.
Pigmentacja oczu jest ciemna, szpara oczna skośna. Bardzo charakterystyczną cechą u Azjatów jest występowanie fałdy mongolskiej, czyli pionowego fałdu skórnego przebiegającego nad okiem. Twarz jest płaska, nos również.
Do odmiany żółtej należy zaliczyć również rdzennych mieszkańców Ameryki, Indian. Możemy wyróżnić w zależności od położenia geograficznego Indian grupy pacyficznej, leśnej, Zat. Meksykańskiej i Ameryki Pd.
Cechy charakterystyczne dla tej odmiany są również przystosowaniem do życia w specyficznym klimacie. Wąska szpara oczna chroni wzrok przed suchym powietrzem i silnym wiatrem.
 
Wyróżniamy tu podrasy:
  1. mongolską klasyczną
  2. eskimoską
  3. indiańską
  4. indonezyjsko-mongoloidalną


Uzbeczka w tradycyjnym nakryciu głowy

 Odmiana czarna- formy czarne zamieszkują tereny na południe od Sahary.
Charakteryzują się bardzo ciemną pigmentacją skóry, włosów i oczu. Jest to ochrona przed silnym promieniowaniem słonecznym.
Włosy są silnie skręcone, typu fil-fil, w przekroju nerkowate.
Nos bardzo szeroki, otwory nosowe duże . Wargi są duże i wydatne.
Odmiana czarna jest przystosowana do gorącego klimatu i bardzo silnego promieniowania. Barwa ciemna skóry wchłania promieniowanie, silnie skręcone włosy chronią przed przegrzaniem mózgu.
 
Dzieli się na: 
  1. australijską,
  2. tasmańską,
  3. melanezyjsko-papuaską,
  4. polinezyjską,
  5. buszmeńsko-hotentocką,
 
Buszmenki w strojach ludowych

Oraz na koniec to, co od zawsze szalenie mnie fascynowało, żeby nie powiedzieć pociągało. Niesamowita uroda Hindusek i oczywiście ich cudownie wypielęgnowane włosy:
 

Hinduski w tradycyjnych strojach
 
Oraz równie zadbane włosy Arabek, które niestety zwykle są ukryte pod burkami, nad czym bardzo ubolewałam, a same kobiety kryją swoją urodę pod hijabami:
 
Księżna Arabii Saudyjskiej Ameerah Bint Aidan Bin Nayef Al-Taweel
 
Zarówno Arabowie jak i Hindusi są zaliczani do rasy białej, choć wystarczy jedno spojrzenie, by zobaczyć różnice. Mimo to jestem ogromną fanką arabskiej jak i hinduskiej kobiecej urody. Jednak z Moim Lubym zgodnie doszliśmy do wniosku, że choć wszystkie kobiety są piękne (czasem tylko wina brak ;) ) to Słowianki są najpiękniejsze, oraz, o zgrozo, na pierwszy rzut oka najbardziej zadbane.
 
A czy Wy macie słabość do jakiegoś "włosowego" typu urody?
A może przywiozłyście z wakacji zupełnie inne obserwacje niż ja? 
 
 
 
 
 
 

6 komentarzy:

  1. Też jestem fanką urody, a szczególnie włosów, Hindusek i Arabek, mają takie gęste i lśniące fryzury :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dokładnie! I hipnotyzujące ciemne oczy. Czasem po prostu bezczelnie nie mogę się napatrzeć ;)

      Usuń
  2. Ja uwielbiam urodę Azjatek :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Uwielbiam włosy Hindusek - piękne, ciemne, mocne i błyszczące :)

    OdpowiedzUsuń

Bardzo dziękuję za każdy pozostawiony komentarz, mam nadzieję, że z chęcią wrócisz tu znowu!

Buzi! :*